Bij het bestuderen van zuur-basereacties kan het nuttig zijn om te denken in termen van “halfvergelijkingen”, waar het gedrag van zuur en base afzonderlijk te zien zijn.
$$\mathrm{HClO + CN^- \rightarrow ClO^- + HCN} \Rightarrow \left\{\begin{matrix} \mathrm{HClO\rightarrow H^+ + ClO^-}\\ \mathrm{CN^- + H^+ \rightarrow HCN} \end{matrix}\right.$$In werkelijkheid komt H+ nooit los voor; in een volledige zuur-base reactie zullen de H+-ionen links en rechts elkaar dan ook opheffen.
Deze benadering is bijvoorbeeld handig als een monoprotisch zuur als HCl met een diprotische base als S2– gecombineerd wordt:
$$\left.\begin{matrix} \mathrm{HCl \rightarrow H^+ + Cl^-} \\ \mathrm{S^{2-} + 2 H^+ \rightarrow H_2S} \end{matrix}\right\} \Rightarrow \mathrm{2HCl + S^{2-} \rightarrow 2 Cl^- + H_2S}$$Om de H+ links en rechts tegen elkaar weg te laten vallen, moet de halfvergelijking met HCl verdubbeld worden.
